Makalah kelompok Basa: Unggah-Ungguh Bahasa Jawi

Posted by : Rachmawati

Bab 1
Pambuka

A.    Dhasaring Panaliten

Basa Jawi menika kalebet basa Austronesia, inggih menika basa ingkang dipunginakaken bangsa pribumi wonten ing pulo sakidul-wetaning bawana Asia. Basa Jawa kasebar wiwit pucuk kulon pulo Jawa, Banten dumugi pucuk wétan Banyuwangi déning kirang langkung 80 yuta panutur. Kejawi menika, basa menika kasebar ing Indonésia saking Sumatra dumugi Papua, Timor Wétan, Malaysia, Singapura, Taiwan, Hong Kong, Walanda, Suriname, Curaçao, lan ing Kaledonia Anyar.
Basa Jawi menika perangan saking sub-cabang Sundik saking rumpun basa Melayu-Polinesia Kulon saking pang basa Melayu-Polinesia ingkang giliranipun anggota basa Austronesia. Basa Jawa tasih sedulur celak basa Melayu, basa Sundha, basa Madura, basa Bali, lan ugi basa-basa ing pulo Sumatra sarta Kalimantan.
Basa Jawa dipigunakaken ing Jawa Tengah, Jawa Wétan lan ugi pesisir lor Jawa Kulon. Lajeng ing Madura, Bali, Lombok lan Tatar Sundha ing Jawa Kulon, basa Jawa ugi ditrapaken dados basa sastra. Basa Jawa ugi basa dalem ing keraton Palembang, Sumatra Kidul saderengipun keraton dipunbedhah tiyang Walanda ing wusananing abad kaping-18.

B.     Undheraning Perkawis

1.      Menapa tegesipun unggah-ungguh basa jawa ?
2.      Menapa  macemipun basa ngoko ?
3.      Menapa macemipun basa krama ?

C.    Ancasipun

1.      Mangertosi tegesipun unggah unggah-ungguh basa Jawi
2.      Mangertosi pandumanipun unggah-ungguh basa Jawa

BAB II

PIREMBAGAN

2.1.       Tegesipun Unggah-Ungguh Bahasa Jawa

Unggah-ungguh Basa Jawa inggih menika adhat sopan santun, tata krama, tata susila ngginakaken basa Jawi. Undha-usukipun basa Jawa miturut unggah-ungguhipun kaperang dados 5, inggih menika :
1.             Basa ngoko, kaperang dados 2, inggih menika ngoko lugu saha ngoko andhap (tksih kaperang malih dados 2 : antya basa saha basa antya).
2.             Basa madya, kaperang dados 3, inggih menika madya ngoko, madyantara saha madya krama.
3.             Basa Krama, kaperang dados 5, inggih menika kramantara, mudha krama, wredha krama, krama inggil, saha krama desa.
4.             Basa Kedhaton.
5.             Basa Kasar.

Ananging miturut ewah-ewahaning jaman, samenika ragam basa Jawi namung kaperang dados kalih inggih menika basa ngoko saha basa krama. Basa ngoko kaperang malih dados kalih inggih menika ngoko lugu saha ngoko alus. Basa krama ugi kaperang dados kalih inggih menika krama lugu lan krama alus. Bedanipun ngoko lugu, ngoko alus, krama lugu, lan krama alus wonten ing ngandhap menika.

2.2.       Macemipun Basa Ngoko

Basa Jawi ngoko inggih menika perangan basa Jawi ingkang dipunginakaken guneman marang wong sapadha-padha. Basa Ngoko taksih kaperang dados kalih, inggih menika:
1.    Ngoko Lugu
Ngoko Lugu inggih menika minangka tataran basa ingkang paling asor ing undha usuk Basa Jawa. Wujud tembungipun ngoko, mboten wonten tembung krama utawa krama inggil tumrap tiyang ingkang dipunajak guneman.  Dipunginakaken kangge guneman : tiyang sepuh marang tiyang nem, tiyang ingkang sadrajad utawi tiyang ingkang sampun raket sesrawunganipun, tiyang ingkang pangkatipun (drajatipun) inggil marang pegawenipun, bocah cilik marang kancanipun, saha kangge ngunandika (guneman piyambak).

2.    Ngoko Andhap/alus
Ngoko Andhap inggih menika basa ngoko ingkang alus sarta langkung ngajeni marang tiyang ingkang dipunajak guneman. Wujudipun arupi basa ngoko ingkang kacampur tembung krama inggil tumrap tiyang ingkang dipunajak guneman. Menawi dipunraosaken kirang ngajeni biasanipun asring dipuncampur tembung krama sawetara. Panganggenipun basa ngoko andhap menika kangge guneman antawisipun : Sedulur tuwa marang sedulur enom ingkang langkung inggil drajadipun, Garwanipun priyayi marang ingkang kakung, priyayi marang priyayi menawi sampun ngoko-ngokonan ( sampun pakulinan / sampun raket).
Basa ngoko andhap saged dipunperang dados :
a.    Antya Basa (wujudipun tembung ngoko lan krama inggil). Titikanipun :
·           Aku, tetep mboten owah
·           Kowe, kangge pawongan kang diajeni diowahi dados panjenengan, ki  raka, kangmas
·           Ater-ater dak-, ko-, di- lan panambang -ku, -mu, -e, -ake mboten owah
Tuladha :                                          
·           Mas, aku nyuwun ngampil kagungane buku sewengi wae.
·           Wah, adhimas ki rada ngece. Genah wis pirsa wae kok mundhut pirsa.
·            Ora, kangmas ki suwe ora ketingal iku tindak ngendi?

b.   Basa Antya (wujude tembung ngoko, krama inggil lan krama). Ciri-cirine :
·           Aku, tetep mboten owah
·           Kowe, kanggo pawongan kang diajeni dipunowahi dados panjenengan, ki raka, kangmas
·           Ater-ater dak-, ko-, di- tetep mboten owah

Tuladha :
·           Dak arani sliramu dhek mau bengi saèstu mriksani ringgit ana ing daleme Pak Lurah. Gek lampahe wae apa ya dhimas, teka gamelane sedalu natas ngungkung wae, ora ana pedhot-pedhote.
·            Mas, aku ora bisa nyaosi apa-apa marang panjenengan, kejaba mung bisa ndherek muji rahayu, muga-muga panjenengan saged remen, lan saged ngangsu kawruh sing migunani tumrap nusa lan bangsa.

2.3.       Macemipun Basa Krama

a.         Krama Lugu
Krama lugu wujudipun sedaya tetembunganipun ngginakaken tembung krama ananging wuwuhanipun tasih ngginakaken wuwuhan. Krama lugu biasanipun dipunginakaken dening tiyang sadean wonten ing peken menawi guneman kaliyang tiyang ingkang badhe mundhut daganganipun. Tuladha:
1)        Kopine sampun diunjuk eyang kakung.
2)        Sampeyan mundhute sayur ingkang pundi?
3)        Bapak kundure mangke jam kalih.
4)         Mangke kula betakake dhateng daleme panjenengan.

b.     Krama Alus
Krama alus wujudipun sedaya tetembunganipun krama. Krama alus dipunginakaken kangge tiyang nem menawi matur marang tiyang sepuh, anak buah marang pimpinanipun, lan tiyang ingkang dereng tepang. Tuladha:
1)        Pakdhe lan budhe sampun tindhak jogja kala wingi.
2)        Pak kula badhe nyuwun arta kangge tumbas buku basa Jawi.Mangga pinarak, panjenengan sampun dipuntengga bapak.
3)        Menawi sampun dados tugasipun saged dipunkempalaken.

 

 

 

 

 

 

 

 

BAB III

PENUTUP


A.    Dudutan

Unggah-ungguh basa Jawi inggih menika adat sopan santun, tatakrama, tatasusila ngginakaken Basa Jawa. Ragam basa Jawa namung kaperang dados kalih inggih menika basa ngoko lan basa krama.dadi loro yaiku basa ngoko lan basa krama. Basa krama kaperang dados kalih inggih menika krama lugu lan krama alus. Basa ngoko kaperang dados kalih inggih menika ngoko lugu lan ngoko alus.




















Kapustakan


Suharti. 2001. Pembiasaan Berbahasa Jawa Krama dalam Keluarga Sebagai Sarana Pendidikan Sopan Santun. Makalah Konggres. Yogyakarta: Konggres Bahasa Jawa III.
http//: www. jv.wikipedia.org lan cathetan Basa Jawa nalika ing bangku sekolah.com

0 komentar:

Posting Komentar